ai nakakhiya nmn ako... mahigit two months na pla nung huli akong nagsulat dito... paxenxa..
newei, san ba ako mgsisimula? ...hindi ko alam...hhaaii... nakakahiya tlga...
o cge,, uumpsihan ko sa nangyri kanina...
a while ago, i was looking at nathaniel's profile...and ive decided to give him a commnt.. ang sbi ko dun,,, "musta kna thaniel? its been a long time..npadaan lng ako sa profile mo.. take care.." taz nisip ko bigla... 'shit.. xa ung dati kong mahal.. ung taong nagpsaya at nagpalungkot ng buhay ko dati...' mahal na mahal ko un dati sobra... ni hindi ko nga mabilang kung ilng balde ang naiyak ko dahil sa kanya... he left me so many memories... so fucking many... but at present, all i can remember are the good ones... maybe coz i dnt want to remmber the ones that made me cry... its true that memories are a good thing, if u just dnt have to deal with the past...
marami akong natutunan dhil kay nathaniel...natuto akong magmahl ng lubos, magbigay, at tanggapin ang katotohann na di lht ng minamahal ntin ay kaya rin taung mahalin... ive learned my leeson well enuf...
kanina hbng pngmamsdan ko ang picture nia, naisp ko na anu kya kung mhalin ko xa ulit? anu kaya kung bumalik ako sa buhay nia? anu kya? anu kya ang mangyayari sakin pag gnwa ko un? nkakatawa... hindi ko kya... ang hirap pla tlga bumalik sa nakaraan... its like i can't open my heart for him again...for his chapter in my life is through... at kahit na hinahayaang kong isipin na mhalin xa ulit, dhil cguro sa lam ko na kung panu, hindi prin!
pwo masya prin ako.. despite evrything,dhil may isang nathaniel ang dumting sa buhay ko, minahal, iniyakan at kinalimutan kung panu mahlin...
love nevr goes away... it only fades... i may not love nathaniel like i used to, but i know i still love him in some uncanny sort of way...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment